„Noście zawsze Szkaplerz święty. Ja zawsze go noszę i wiele z tego nabożeństwa doznałem pożytku. Pozostałem mu wierny i stał się on moją siłą”.
św. Jan Paweł II
HISTORIA SZKAPLERZA
Szkaplerz karmelitański jest ściśle związany z historią i duchowością zakonu karmelitańskiego. Według tradycji Matka Boża objawiła się św. Szymonowi Stock, generałowi zakonu karmelitańskiego w nocy z 15 na 16 lipca 1251r. i powiedziała: Przyjmij, najmilszy synu, Szkaplerz twojego zakonu. Kto w nim umrze nie dozna ognia piekielnego. Oto przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Przywileje i łaski Szkaplerza św. były potwierdzane wielokrotnie przez papieży. Potwierdzili je: Klemens VII (bullą z dnia 12 sierpnia 1530r.), Pius V, Grzegorz XIII, Paweł V, Klemens X, a nabożeństwo szkaplerzne polecali wiernym: Pius XI, Pius XII, Paweł VI, Jan Paweł II.
Szkaplerz w istocie jest „habitem”. Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony w mniej lub więcej ścisłym stopniu do zakonu karmelitańskiego, poświęconego służbie Matki Najświętszej, aby doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie przyoblekania się w Jezusa Chrystusa (św. Jan Paweł II). Centrum nabożeństwa szkaplerznego stanowi oddanie się Maryi, poświęcenie się na Jej służbę, pamięć o Niej, życie w zjednoczeniu z Nią, upodobnienie do Niej i naśladowanie Jej cnót.
ZNACZENIE DUCHOWE SZKAPLERZA
-
Szkaplerz jest szatą Maryi, jest znakiem oddania się w Jej opiekę i poświęcenia na Jej służbę. Kto przyjmuje Szkaplerz św. wyrzeka się złego ducha, odnawia przyrzeczenia chrztu św. i oddaje się Maryi jako Jej dziecko. Kto przyjmuje Szkaplerz, przyjmuje, jak św. Jan apostoł pod Krzyżem, Maryję do siebie, by żyć w zjednoczeniu z Nią i Jej służyć.
-
Szkaplerz oznacza poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi i naśladowanie jej cnót, szczególnie cnoty czystości i pokory. „Niech wszyscy noszący Szkaplerz św., który jest pamiątką otrzymaną od Matki Bożej, widzą w nim odznakę poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Dziewicy” (św. Jan Paweł II).
-
Szkaplerz oznacza przymierze przyjaźni z Maryją i uczestnictwa w walce duchowej o zbawienie własne i bliźnich. W tym przymierzu Maryja zobowiązuje się dopomóc nam do zbawienia i uświęcenia, a my zobowiązujemy się do Jej naśladowania, służenia Jej i rozszerzania Jej czci.
-
Szkaplerz oznacza habit Zakonu poświęconego służbie i czci Matki Bożej. Przyjmując Szkaplerz, pragniemy odtąd żyć tym samym duchem Karmelu, pełnić tę samą misję i żyć w zjednoczeniu z Maryją, dla Maryi, przez Maryję i w Maryi.
DARY I ŁASKI SZKAPLERZA
Kto oddaje się Maryi przez Szkaplerz św. odnawia w sobie łaskę bycia dzieckiem Maryi, Jej sługą, a nawet bratem (przez pokrewieństwo duchowe). Cała maryjna tradycja Karmelu wiąże ze Szkaplerzem św. pewne przywileje i łaski, które Kościół wielokrotnie potwierdzał swoim autorytetem.
-
„Kto w Nim umrze nie dozna ognia piekielnego” (słowa matki Bożej wypowiedziane do św. Szymona). Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem św., pomoc na drodze zbawienia.
-
Wybawienie z czyśćca w pierwszą sobotę po naszej śmierci. Jest to tak zwany przywilej sobotni. Matka Boża zapewniła rychłe wybawienie z czyśćca (bulla papieża Jana XXII – 1322r.), tym, którzy nosząc Szkaplerz zachowują, czystość według stanu i wierność modlitwie: Ja, Matka w pierwszą sobotę po ich śmierci miłościwie przyjdę do nich i ilu ich zastanę w czyśćcu, uwolnię i zaprowadzę ich na świętą górę żywota wiecznego. Maryja tym samym obiecuje wszystkim odzianym Szkaplerzem pomoc na drodze uświęcenia.
-
Pomoc i obrona w niebezpieczeństwach duszy i ciała. Maryja obiecuje wspierać nas na drodze naśladowania Chrystusa, a zwłaszcza w godzinę naszej śmierci, pomóc nam w ostatecznej walce o wieczne zbawienie.
-
Uczestnictwo w dobrach duchowych całego Zakonu Karmelitańskiego za życia i po śmierci (we Mszach św., pokutach i modlitwie, odpustach i ofiarach), gdyż Matka i Królowa Karmelu, jednoczy ze sobą w jedną rodzinę tych, którzy przyjmują Szkaplerz św.
ZOBOWIĄZANIA SZKAPLERZNE
Aby dostąpić spełnienia wielkich obietnic związanych ze Szkaplerzem, potrzeba z naszej strony gotowości do podjęcia pewnych zobowiązań:
-
Naśladowania cnót matki Bożej i starania się o świętość życia. Podstawowymi wymaganiami dla otrzymania pierwszej obietnicy są: staranie się o swoje zbawienie, zachowywanie przykazań Bożychi kościelnych, unikanie grzechu śmiertelnego i życie w łasce uświęcającej.
-
Zachowania czystości według stanu i pełnienie czynów miłosierdzia (co do duszy i ciała), aby dostąpić spełnienia drugiej obietnicy, wybawienia z czyśćca.
-
Codziennej modlitwy oraz pamięci o Maryi. Codziennie odnawiamy poświęcenie się Maryi przez modlitwę nadaną w dniu przyjęcia Szkaplerza przez kapłana (zazwyczaj jest to: Pod Twoją obronę, Witaj Królowo lub 3 Zdrowaś Maryjo).
-
Życia duchowością zakonu karmelitańskiego, z uwzględnieniem charakteru naszego własnego powołania, a w jedności z całym zakonem, zobowiązujemy się raz w roku odprawić w dniach od 7 do 15 lipca nowennę ku czci Matki Bożej Szkaplerznej (prywatnie lub wspólnotowo) i w dniu 16 lipca, w samą Uroczystość, przystąpić do sakramentów świętych by otrzymać odpust zupełny, ofiarowany za siebie lub za zmarłych.
DYSPOZYCJE DUCHOWE KONIECZNE DO OWOCNEGO PRZYJĘCIA SZKAPLERZA
-
Przygotowanie duchowe – przez pojednanie się z Bogiem, spowiedź i komunię św. (stan łaski uświęcającej jest warunkiem otrzymania odpustu cząstkowego w dniu przyjęcia Szkaplerza św., a odpustu zupełnego w dniu wstąpienia do bractwa szkaplerznego), a przynajmniej wzbudzenie skruchy za grzechy i pragnienie czynienia pokuty.
-
Pragnienie oddania się w opiekę Maryi i poświęcenia się na Jej służbę.
-
Pragnienie noszenia Szkaplerza na szyi (można go zastąpić medalikiem szkaplerznym). Zniszczonego Szkaplerza nie powinno się wyrzucać, gdyż został poświęcony lecz najlepiej go spalić.
-
Pragnienie odmawiania codziennie modlitwy zadanej przez kapłana oraz pragnienie życia duchowością Zakonu Matki Bożej z Góry Karmel.
DYSPOZYCJE ZEWNĘTRZNE PRZYJĘCIA SZKAPLERZA
-
Nabyć Szkaplerz św.,
-
W swojej parafii lub klasztorze karmelitańskim poprosić kapłana o poświęcenie i nałożenie Szkaplerza. Szkaplerz powinien być nakładany po uprzednim poświęceniu. Każdy kapłan i diakon katolicki może pobłogosławić i nałożyć Szkaplerz karmelitański według zatwierdzonego obrzędu.
-
Przyjąć modlitwę do codziennego odmawiania, którą kapłan wyznacza po nałożeniu Szkaplerza.
-
Dokonać wpisu w Księdze Rodziny Szkaplerznej w danej parafii lub w najbliższym klasztorze
LINKI
SZKAPLERZ
św. JAN PAWEŁ II przyjął Szkaplerz w wieku 10 lat w klasztorze Karmelitów w Wadowicach i nosił go do końca życia. Zdjęcie poniżej